تلاش معکوس

تابه‌حال از اثر تلاش معکوس چیزی شنیده‌اید؟

فکر می‌کنید همه‌ی زحمات شما به نتیجه خواهد رسید؟

به نظر شما در تضاد بین اراده و تخیل کدام‌یک برتر هستند؟ دعوت می‌کنم برای پاسخ به سولات یادداشت را مطالعه فرمائید.

انسان در زندگی خود با موقعیت‌هایی مواجه می‌شوند که هرچقدر اراده می‌کنند، امکان موفقیت در آن کمتر و کمتر می‌شود؛ مانند:

• شخصی که می‌خواهد شب زود بخوابد جون فردا امتحان دارد یا قرار ملاقات بسیار مهم ولی هر چه تلاش می‌کند خوابش نمی‌گرد
•  خیلی سخت درس‌خوانده‌اید ولی دقیقه در جلسه امتحان هر جه تلاش می‌کنید چیزی به یادتان نمیاد.
• وقتی در حال شنا روی آب هستید به دست‌وپا زدن. یا غرق شدن فکر نمی‌کنید، به‌محض تصور غرق شدن شروع به فرورفتن در آب می‌کنید
• و ...

اما اثر تلاش معکوس از کجا اومده؟

اینکه تلاش می‌کنید کاری را انجام دهید ولی موفق نمی‌شوید درواقع این حالتی است که ذهن به‌صورت ناخودآگاه ایجاد می‌شود؛ یعنی ضمیر ناهشیار ما در برابر اراده مقاومت می‌کند. ضمیر ناهشیار سعی می‌کند از ما مراقبت کند و اجازه نمی‌دهد کاری که باور نداریم را انجام دهیم.

بیراهه نرفتن

بهره رسمی که قرآن و روایات به ما آموختند دو چیز است: به ما گفتند اگر در حوزه‌ها و دانشگاه‌ها کار علمی انجام می‌دهید، علم به تنهایی سودمند نیست باید با وارستگی همراه باشد، علمِ بی‌وارستگی اگر زیانبار نباشد سودمند نیست. اینکه در بخش‌های فراوانی از قرآن کریم فرمود: ﴿یُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ یُزَکِّیهِم﴾; یعنی عالم حوزوی یا استاد دانشگاهی باید عالم باشد؛ محقّق باشد علماً، متحقّق باشد عملاً تا بیراهه نرود و راه کسی را هم نبندد. نه از روحانیِ عالم بی‌عمل کاری ساخته است, نه از دانشگاهی محقّق بی‌تحقّق کاری ساخته است. اصرار قرآن کریم بر اینکه اگر کار علمی انجام می‌دهید، حتماً باید با عمل صالح همراه باشد؛ منتها گاهی تزکیه را قبل از تعلیم ذکر می‌کند و گاهی تعلیم را قبل از تزکیه؛ آن جا که می‌فرماید: ﴿یُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ یُزَکِّیهِم﴾، نه برای آن است که علم از وارستگی بالاتر است، علم مقدّم بر وارستگی نیست،  بلکه مقدّمه است, مقدمه یعنی مقدمه! اگر کسی حوزه درس می‌خواند یا دانشگاه می‌رود، علمش مقدمه بر آدم شدن است نه مقدّم, لذا فرمود: ﴿یُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ یُزَکِّیهِمْ﴾؛ اما آن بخش‌هایی که تزکیه را بر علم مقدّم می دارد، برای اینکه آدم شدن مقدّم بر عالِم شدن است، چه عالم حوزوی و چه عالم دانشگاهی. پس اگر کسی در محور دانش حرکت می‌کند، باید بداند علم یک طرف قضیه است، آن آدمیّت و بیراهه نرفتن و راه کسی را نبستن طرف دوم قضیه است.

منبع: درس اخلاق استاد جوادی 29/6/1397

زکات علم

 

زکات علم، نشر آن است. هر وبلاگ می تواند پایگاهی برای نشر علم و دانش باشد. بهره برداری علمی از وبلاگ ها نقش بسزایی در تولید محتوای مفید فارسی در اینترنت خواهد داشت. انتشار جزوات و متون درسی، یافته های تحقیقی و مقالات علمی از جمله کاربردهای علمی قابل تصور برای ,بلاگ ها است.

همچنین وبلاگ نویسی یکی از موثرترین شیوه های نوین اطلاع رسانی است و در جهان کم نیستند وبلاگ هایی که با رسانه های رسمی خبری رقابت می کنند. در بعد کسب و کار نیز، روز به روز بر تعداد شرکت هایی که اطلاع رسانی محصولات، خدمات و رویدادهای خود را از طریق بلاگ انجام می دهند افزوده می شود.

عنوان اولین مطلب آزمایشی من

این متن اولین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.

مرد خردمند هنر پیشه را، عمر دو بایست در این روزگار، تا به یکی تجربه اندوختن، با دگری تجربه بردن به کار!

اگر همه ما تجربیات مفید خود را در اختیار دیگران قرار دهیم همه خواهند توانست با انتخاب ها و تصمیم های درست تر، استفاده بهتری از وقت و عمر خود داشته باشند.

همچنین گاهی هدف از نوشتن ترویج نظرات و دیدگاه های شخصی نویسنده یا ابراز احساسات و عواطف اوست. برخی هم انتشار نظرات خود را فرصتی برای نقد و ارزیابی آن می دانند. البته بدیهی است کسانی که دیدگاه های خود را در قالب هنر بیان می کنند، تاثیر بیشتری بر محیط پیرامون خود می گذارند.